ต้นเล็บทือนาง

ต้นเล็บมือนาง ชื่อวิทยาศาสตร์  Quisqualis indica Linn. วงศ์   Combreta Ceae ชื่อท้องถิ่น  จะมัง จ๊ามั่ง มะจีมั่ง (ภาคเหนือ ไท้หม่อง (กระเหรี่ยง - แม่ฮ่องสอน)

ภาพประกอบ>>

ลักษณะของพืช »

เล็บมือนางเป็นพืชไม้เลื้อย เถาแก่เป็นไม้เนื้อแข็ง ใบรูปวีหรือรูปไข่ ปลายแหลม โคนใบมน ดอกเป็นช่อสีขาว แล้วค่อยเปลี่ยนเป็นสีขมพู มีกลิ่นหอม ผลสีน้ำตาลแดงเป็นมัน มี 5 พู

การปลูก »

ใช้รากหรือเหง้า ที่ต้นอ่อนเกิดขึ้น แยกเอามาชำในที่ชุ่มชื้น เป็นพืชที่ชอบดินร่วนปนทรายและ มีความอุดมสมบูรณ์พอควร แสงแดดปานกลาง ปลูกได้ทุกฤดูกาล

ส่วนที่ใช้เป็นยา »

เมล็ด

ช่วงเวลาที่เก็บยา »

เก็บเมล็ดที่สีเป็นสีน้ำตาล

รสและสรพรคุณยาไทย »

รสเอียน เบื่อเล็กน้อย ใช้ขับพยาธิและต้านทราง

ข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ »

เมล็ดเล็บมือนาง จะประกอบด้วยน้ำมันและสาร Quisqualic acid เป็นกรดอมิโน และd-manitol พบว่ามีสารสำคัญในการออกฤทธิ์ขับพยาธิ และยังมีรายงานฤทธิ์ขับถ่ายอย่างแรงของน้ำมัน ในเมล็ดเล็บมือนาง ในประเทศจีนใช้เมล็ดเล็บมือนาง เป็นยาขับพยาธิมานาน และประเทศฟิลิปปินส์ก็เช่นเดียวกัน

วิธีใช้ »

เมล็ดเล็บมือนาง ใช้ถ่ายพยาธิไส้เดือนสำหรับเด็กใช้ 2-3 เมล็ด (หนัก 4-6 กรัม)ในผู้ใหญ่ใช้ 5-7 เมล็ด(หนัก 10-15 กรัม)ทุบพอแตก ต้มเอาน้ำดื่มหรือหั่นทอดกับรับประทานก็ได้